Merhabalar, ben geldim.
Şimdi başlığı gören diyecek nasıl yani ? Masal sevilmez mi ?
Ben sevmiyorum.
Küçükken bunun sebeplerini bilemezdim. Sadece rahatsızlık hissi sarardı beni. Çünkü masallara baktığınızda, kızların kulelere hapsedildiği, bir diğerinin güzelliğini kıskanan kadınların olduğu, davet edilmeyen -belki de davetiyesi postada kayboldu abartılacak ne varsa- kadınların öfkesinden lanetlediği masum kızların olduğu, uyanmak için prensinin öpmesini beklediği aciz kadınlar okuyorsunuz.
Beyaz atlı prens olmazsa uyanamamasına tamam diyelim ki bunu kabul ettik ama peki prensin doğru prens olduğunu uyayan bir kadın nasıl anlar yahu ? Ben uyandığım zaman nerede olduğumu bile unutuyorum bazen ...
Bir çocuk okurken düşünmez mi bu kadınlar niye bu kadar sıkıntılı, sürekli sorun çıkınca neden yardım bekliyorlar ? Ne kadar işe yaramazlar !
Şimdi kalkıp da Narsist saçmalama küçücük yaşında böyle şeyler düşünemezsin demeyin çünkü düşünemiyor oluşumuz hissedemediğimiz anlamına gelmiyor. Ben sinirlenirdim. Neden uyuyor yıllarca, neden öpülmeyi bekliyor, neden yukarı çıkartabildiği saçlarını kendini kurtarmak için kullanmıyor, neden küçük bir kız çocuğunun kurt potansiyelinin olduğu bir ormana tek başına yolluyor annesi bla bla bla. Liste böyle uzar gider açıkçası.
Şimdi düşünelim neden böyle bu ?
-Bunu tek sorgulayan ben değilimdir mutlaka :)-
Neden kadınların kendini kurtardığı masallar yok ?
-Varsa da şuan hatırlayamadım varsa hatırlayan yazsın bana lütfen :)-
Neden masallar da her iki cinste ortak paydaya sahip olamıyor ?
-Çekilin yoldan içimdeki feminist kişilik klavye başında :)-
İçimdeki feminist kişiliğe dikkatinizi verdiğiniz için teşekkür :)
