İnsan fıtratı gereği asabi ise, her istediği zaman gerilebilir mi ? Atarlanabilir mi ? Hakkı var mı ? Sabaha kadar türetebilirim bu soruları açıkçası. Anlayamıyorum çünkü, anlayan varsa beri gelsin.Nedir bu insanlardaki "öfkeliyim beni kızdırmayın", "bilirsin sinirliyim başlarım şimdi" tavrı. Hayır bir de haklılarmış gibi bu durumlarını anlamamızı, kabullenmemizi ve ona göre bir tavır sergilememizi istiyorlar.Mecbur muşuz gibi.Ha tabi canım, sen ne istersen tatlım diyesi geliyor insanın. Ne münasebetse artıkın !!
Yakın bir tarihten beri eski çalıştığım iş yerine destek için çağırdılar. Hatırını kıramadığım insanlar vardı gideyim dedim ve gittim.Okul başlayana kadar da çalışacağım. Sorun şu ki çalıştığım ofisteki yöneticim bağnazlığı ve uslanmaz öfkesi ile deli ediyor beni.Sürekli öfkeli dolaşması beni de geriyor.Üstelik aklından geçenleri bilmemizi ister gibi bir tavırla muamele gösteriyor bana ki akıllara zarar.Yani şöyle ki on tane cümle düşünüyor, dördünü söylüyor ve kalan altıyı biliyoruz kabul ediyor.Ve işin en acı tarafı ise bunun farkında dahi değil !!
Gergin insanlarla çalışmayı geçtim, sürekli gergin dolaşan insanlarla arkadaşlık etmekte dahi zorluk çekerim ben. Gülmeyi, eğlenmeyi, gezmeyi ve tabi kitapları ve en tabi izlemeyi -insanları, filmleri, dizileri- severim. O yüzden kimse kusura bakmasın, gergin insanlarla arkadaşlık yapamam ben .Ayy düşüncesi bile geriyor beni.
Uzun lafın dolaysız hali, gerginse bir insan, uğraşmayın bırakın. Sevgili, arkadaş ve iş arkadaşı fark yapmaz, bırakın hemen. Yoksa gün geliyor onlar sizi aşağıya çekiyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder